De oorsprong van het stapelbed, ofwel het "bed op bed" concept, is niet precies te traceren naar één enkele uitvinder of cultuur. Het idee van het stapelbed is echter al eeuwenlang aanwezig in verschillende samenlevingen over de hele wereld.

In de middeleeuwen werden stapelbedden vaak gebruikt in Europese landen, vooral in de context van beperkte woonruimte. Deze bedden maakten het mogelijk om meerdere mensen in één kamer te laten slapen, wat vooral handig was voor gezinnen of in herbergen. Het gebruik van stapelbedden was een praktische oplossing voor het probleem van ruimtegebrek, vooral in stedelijke gebieden waar woningen klein waren.

In de 19e eeuw, met de opkomst van de industriële revolutie, werd het stapelbed steeds populairder in slaapzalen en militaire barakken. Het bood een efficiënte manier om veel mensen in een beperkte ruimte te huisvesten. De standaardisatie van meubels en de massaproductie maakten het ook gemakkelijker om stapelbedden te vervaardigen en te verkopen.

In de moderne tijd zijn stapelbedden niet alleen functioneel, maar ook esthetisch aantrekkelijk geworden. Ze zijn populair in kinderkamers, studentenhuizen en zelfs in sommige hotels. Ontwerpers hebben verschillende stijlen en materialen ontwikkeld, waardoor stapelbedden een veelzijdige optie zijn voor verschillende soorten interieurs.

Hoewel het moeilijk is om de exacte oorsprong van het stapelbed te bepalen, is het duidelijk dat het een praktische oplossing is die door de eeuwen heen is geëvolueerd. Het blijft een populaire keuze voor mensen die ruimte willen besparen en tegelijkertijd comfort willen bieden. De combinatie van functionaliteit en creativiteit heeft ervoor gezorgd dat stapelbedden een blijvende plaats in de meubelgeschiedenis hebben.